Niet elk album is bedoeld voor shuffle. Dit album zeker niet. A Friend Of Mine is een route: opstappen, trappen, ademhalen; tegelijk even achterom en vooruit kijken. Elk nummer is een halte waar iets blijft hangen. Robert Baarda breng dit album samen met zijn Fietsende Vrienden uit omdat hij wil dat je hoort wat er door hem heen ging toen deze liedjes zich aandienden: een doorlopend verhaal over vriendschap, verlies en veerkracht, in één luisterlijn. In de geest van platen die je van begin tot eind móét horen (denk aan Sgt. Pepper’s, The Wall of American Idiot). De songs vormen samen één tocht. En ja, die tocht begint bij onze vriend Jaap. Bij wat hij in beweging heeft gezet en wat wij zijn blijven dragen.

Robert Baarda over het unieke muziekalbum A Friend Of Mine:

Mick Johnston:

Ik schreef dit nummer in een tijd waarin Jaap, vanuit een ogenschijnlijk goed leven, in een diep gat donderde. Reuma in zijn knieën belemmerde hem om zijn gedroomde vak van slager voort te zetten. Dromen vielen in duigen en de toekomst viel uiteen.

Jaap hield de moed erin, maar als twintigers, opgegroeid in een calvinistische omgeving, spraken we niet of nauwelijks over gevoelens en kwetsbaarheid

Dat verwerkte ik in het nummer “Mick Johnston”. Het nummer vertelt vrij letterlijk Jaaps verhaal van dat moment. Alleen de Springsteen‑achtige metafoor van de auto als middel om aan de realiteit te ontsnappen is mijn eigen draai. Wel gebaseerd op het feit dat Jaap zich vasthield aan zijn liefde voor zijn auto; hij was trots op z’n Opel Astra GSI.

“And at nights when I feel alone I’ll go driving down on empty roads. Searching for something for something in the night. Something new and something bright”

Een pure vorm van escapisme. In de hoop iets nieuws te vinden, een perspectief op het leven. Het slot “Night after night after night after night…” benadrukt de bijna uitzichtloze situatie. Daarna volgt een outro waarin de stem overgaat in klanken, een uiting van wanhoop en verdriet. Bijna een vorm van huilen om te uiten wat niet meer in woorden te zeggen of te zingen is.

Mister Johnston:

Omdat ik me jaren later realiseerde dat Jaap zijn leven weer op de rit had gekregen, vond ik dat “Mick Johnston” een nieuw nummer verdiende. Ouder en wijzer, getrouwd en met kinderen, dus met een nieuw leven, maakte ik van Mick een mister, een meneer. Het vertelt over al die nieuwe, mooie stappen in zijn leven, maar ook over het drama van een doodgeboren kind. Jaap sprak steevast over zijn drie dochters: na verdriet en tegenslag werden twee gezonde baby’s geboren. Zo volgde het geluk van twee dochters, en het nummer eindigt dan ook met een gevoel van “eind goed, al goed”. Hoe anders zou het later lopen…

Muzikaal had ik een Dylaneske feel in gedachten; een klein mespuntje “Hurricane”, zonder dat mijn werk ook maar in de schaduw van Bob Dylan mag staan. Het was wél inspiratie voor aankleding, tempo en frasering.

The Waiting:

Toen Jaap in de beginzomer van 2017 tekenencefalitis (TBE) opliep, ernstig ziek werd en het me in de eindzomer pas echt doordrong hoe ernstig het was, schreef ik “The Waiting”. Een nummer over het ongelooflijk lange hersteltraject en de grote onzekerheid die daarmee gepaard ging. Hij lag in een comateuze toestand en we moesten alles heel gedoseerd en zorgvuldig doen. We vroegen ons allemaal af: hoe komt Jaap hieruit? Wat krijgt hij ervan mee? Wat kunnen wij doen om hem te helpen? Het was een traag voorwaarts proces waar geen einde aan leek te komen. Dat einde kwam wel, maar niet het gewenste.

A Friend of Mine:

Jaap kreeg vlak voor kerst 2017 complicaties die zijn lijf niet meer aankon. Plotseling werd het voorwaartse proces een proces van loslaten. We waren er als vrienden en familie bij en stonden aan zijn sterfbed. Het nummer A Friend Of Mine gaat over dat moeilijke moment van loslaten: “After everything was said and done…”

Shine Bright:

Het nummer Shine Bright nummer is eigenlijk geschreven voor een andere vriend van mij, Peter Kortleve. Maar het vormt een perfect slotakkoord voor dit muzikale verhaal. Jaap zei altijd: “Achter de wolken schijnt de zon.” Die positieve boodschap moet aanwezig zijn en doorgegeven worden in onze vertelling van zijn verhaal. Na alle rouw is dit de boodschap die hij ons zeker zou meegeven: blijf hoopvol en optimistisch. “Shine… Shine so bright”

Een testament van vriendschap

Het geheel vertelt een persoonlijk levensverhaal met vallen en opstaan: een testament van vriendschap en een document over rouwverwerking. Tekenencefalitis (TBE) kreeg bikkel Jaap eronder. Zijn verhaal laat zien hoe groot de impact kan zijn. Tekenencefalitis is in Nederland nog te onbekend, terwijl het ernstige en soms blijvende gevolgen kan hebben. Wat veel mensen niet weten: met een simpele inenting kun je jezelf beschermen en veel leed voorkomen. Door dit album te delen houden we niet alleen Jaaps herinnering levend. Maar vragen we, samen met Stichting Tekenbeetziekten, ook aandacht voor TBE en het belang van vaccinatie.

Ons project A Friend Of Mine ondersteunen?

Doneer met de onderstaande QR-code of sponsor ons met een sponsorpakket