Norrköping, 03-09-22 – Het is zaterdag en traditiegetrouw regent het dan tijdens de Tour De TBE. Zo ook vandaag. Met name in het gebied waar we nu vertoeven. Het lijkt volgens de plaatselijke Bøjenrådår na tienen uit te breiden. Dus verstandig om niet te laat te vertrekken. Liefst nog voordat de klok 10 keer slaat. Daarom zitten we om stipt 8:00u al aan de ontbijttafel. Lisbeth & Tomas Sävenstedt, eigenaren van de Björka Storgård B&B waar we geslapen hebben staan al in de ontbijtzaal klaar en hebben voor ons een heerlijke morgenmaal klaargemaakt. Als we dit op hebben, snellen we ons naar onze kamers en maken we ons klaar voor vertrek. Maar niet voordat…

Robert op de kaart van de B&B aangeeft waar wij vandaan komen.

Lisbeth en Tomas tekenen vandaag Motala af op onze auto. Tomas verontschuldigd zich nog voor het voorval dat we gisteren bij aankomst hadden. Toen vroegen ze of wij wel geboekt hadden. Ze verwachtten namelijk niemand meer. Voorbereid als ik ben liet ik toen Tomas de bevestiging van de boeking en de betaling zien. “Sorry, I forgot to write your booking in the agenda. We were on Holiday at that moment, but no problem, we have the appartment ready for you”. Er werd direct in oplossingen gedacht. En daar hou ik van. Wij hebben een toptijd gehad bij de fantastische Björka Storgård B&B, dus we geven aan Tomas aan dat dit kan gebeuren. We zijn immers mensen en die maken wel eens een foutje. Waarmee geen fouten worden gemaakt, is bij het aftekenen van Motala. Dat gaat uiterst soepel:

Mocht je nog eens de jaarlijkse Vätternrundan (die start in Motala) willen fietsen, boek dan deze B&B. Want het is zeer de moeite waard!

Iets voor tienen stappen Richard, Robert en Arjan op de fiets. Ze hebben de regenjasjes meegenomen. Want af en toe druilt het in de lucht. Het is fietsdag 13 van de Tour De TBE. Er wordt gefietst van Motala naar Norrköping. Het is een korte rit van 83,1 kilometer. De rit heeft 570 hoogtemeters en daalt 640 meter. Ondanks de regen hebben de mannen er zin in naar hun “rustdag” van gisteren.

Als de jongens zijn weggefietst begint voor mij de dag als tourmanager. Dat houdt in dat ik eerst de blog van de dag ervoor nogmaals check. Daarna post ik de blog op onze Social Media kanalen en check de berichten die we krijgen. Als dat gevraagd wordt, beantwoord ik ze. De zojuist gemaakte foto’s van het aftekenen stuur ik naar de personen die deze taak hebben verricht. Vervolgens pak ik de auto in volgens Tetris precisie. Maak de kamer schoon en check of we niets vergeten zijn. De sleutels geef ik af en indien dat nodig is koop ik nog wat boodschappen. Vandaag betekent dat concreet dat ik naast het ronde elandbrood nog 16 bananen koop. Omdat de tank van de auto bijna leeg is, gooi ik die ook nog even vol. Als dat allemaal gedaan is, zoek ik op de telefoon een plek waar we kunnen lunchen, zet die locatie in de Jaap-app en rij daar naar toe. Bijna altijd komen we gelijkertijd op die plek aan. Vandaag rij ik naar het Roxenmeer, nabij Sandviks Camping.

Voor mij 40 minuten rijden. Als ik er daar 10 van achter mij gelaten heb, gaat de telefoon. Het is Richard. “Waar ben je?”. Ik antwoord dat ik nog een half uurtje verwijderd ben bij de afgesproken lunchplek te komen. “Wij hebben er 45 kilometer op zitten, het gaat best lekker en we willen de buien voor blijven, dus we rijden in één keer naar de eindlocatie. Breng jij Arjen Bouterse op de hoogte?”.Ik antwoord “Fijn dat het zo goed gaat, ik bel met Arjen, maar geef even je locatie door per app, dan rij ik jullie achterna”. Tuut, tuut, tuut. De gesprekken die we hebben zijn vaak heel concreet en ‘to the point’. Ik telefoneer met Arjen en het is ok dat we eerder bij hem aankomen. Arjen is onze ‘host’ van de komende nacht. Ik check mijn app en zie dat Richard zijn locatie nog niet heeft geappt.
Daarom bel ik hem terug “Richard, Arjen is akkoord dat we er over anderhalve uur zijn. En geef je huidige locatie nog even aan mij door”.
Richard antwoord met “Hè? Wat zeg je? Ik hoor je niet goed!”.
“Arjen is akkoord. En geef je huidige locatie door”
“Wat zeg je Age?”
“GEEF JE HUIDIGE LOCATIE DOOR”
“Ehhh? “
“GEEEEEEF JE HUIDIGE LOCATIE DOOR!”
“OK”
Tuut, tuut, tuut

Niet veel later “ping”. Een app van Richard waarin hij zijn live locatie met mij deelt. Ik stel de navigatie in op deze positie. Nog een half uur voordat ik daar ben. Ik rij op smalle wegen door de rauwe natuur van Zweden. Op zoek naar Richard, Robert en Arjan. Het is alsof ik in “HUNTED” beland ben. Ga ik ze nog vinden voordat zij de eindbestemming van vanaag bereiken? Het is alsof zij op de vlucht zijn en ik ze als hunter moet vinden.

Terwijl ik hier rij:

Fietsen zij op deze weg:

Ik kom dichterbij de oorspronkelijke locatie die Richard heeft geappt. Ik ben nu op deze Zweedse stek:

Hier geen spoor van de mannen te vinden, zelfs niet op de bewakingscamera’s van de enige boerderij in de buurt. Wat ik niet weet is dat zij op dit moment hier zijn:

Gaat het mij lukken ze te achterhalen? Het wordt met de minuut spannender. Als ik bij de oorspronkelijke doorgegeven locatie ben aangekomen, zijn de mannen inmiddels een half uur fietsen verder. Maar waar is dat? Ik check de app en zie dat dit de afstand van een auto-kwartiertje is. Dus rij ik door en kom bij een prachtige laan uit:

Hoe ver ik ook kijk, geen enkel spoor van fietsers. Niet eens iets wat daar op lijkt.

Richard, Robert en Arjan proberen ondertussen uit handen van mij, de “hunter” te blijven en denken dat dit ze gaat lukken. Op het gemak wordt er daarom een banaantje genuttigd:

Ik geef extra gas in de De Fietsende Vrienden Volvo XC40 volgauto. Het moet me toch gaan lukken om ze voor Norrköping in te halen? Maar niets van de fietsers te ontdekken! Het enige wat ik zie is mooie Zweedse natuur:

Maar zie ik daar een bananenschil in de berm? Dat is overigens schier onmogelijk, omdat zij altijd alles netjes opruimen. Is hier een foutje gemaakt in mijn voordeel? Worden ze onzorgvuldig? Het kan niet anders of ik ben de jongens behoorlijk aan het inhalen. De grote vraag is echter: WAAR ZIJN ZE?

Een kwartier verder check ik nogmaals de live locatie van Richard. Zes minuten met de auto hier vandaan zouden ze moeten zijn. Ik kom dus dichterbij! Maar of dat voldoende is? We komen immers steeds meer in de buurt van Norrköping.

Dan een smalle brug. Hier moet ik langzaam overheen rijden. Een tegenligger zorgt voor vertraging. Ik moet achteruit, omdat er geen passeermogelijkheid is. Al met al kost me dit een kleine twee minuten. Wordt dit mij fataal?

Onderwijl is het gaan regenen en wordt het asfalt nat. Als ik de 6 minuten heb gereden, controleer ik voor de laatste keer de live locatie van Richard. Wat me opvalt is dat er fietssporen te zien zijn op de weg, De app geeft aan dat ze weer drie autominuten verder gefietst zijn. Ze zijn dus niet ver weg. Het moet me gaan lukken!

Ik ruik aan het asfalt dat ze niet ver meer van mij verwijderd zijn. Je kunt duidelijk een spoor van een 30mm fietsband zien. Die is van Robert. Dan plots, op het moment dat je het niet meer verwacht, zie ik drie schimmen aan de horizon. Het moeten de drie Fietsende Vrienden zijn. Vlak voor Norköping weet ik de ‘voortvluchtige’ fietsers keurig netjes te achtehalen. Yes, het is me gelukt!!! Als bewijs maak ik een foto:

Als je er als volgwagenbestuurder er op deze manier een spelletje van maakt, wordt de rit een stuk spannender. Ik geniet ondertussen van al het moois dat Zweden te bieden heeft en ben ontzettend trots op Richard, Robert en Arjan, die er al ruim 1400 fietskilometers op hebben zitten deze Tour De TBE. Het einde is in zicht.

We komen 5 minuten na de “hunt” aan bij het huis van Arjen Bouterse. Arjen heeft Jaap gekend. Toen hij werkte voor de Nederlandse KVK in Stockholm, was Jaap actief bij de Nederlandse vereniging. Vaak werden er gezamenlijke activiteiten georganiseerd. Om Arjen te quoten: “Jaap heeft destijds vele biertjes voor mij getapt”

Arjen heeft al bakjes yoghurt klaar staan. Nadat we dit en wat broodjes achter onze kiezen hebben, worden we door Arjen getracteerd op een mooie stadswandeling door het fraaie Norrlöping. Om virtueel met ons mee te gaan, ga net als wij rustig achterover leunen…

,…en start de volgende video. Geniet vervolgens van alle mooie beelden die op je af komen:

Heb je ook zo genoten?

Na het wandelen gaan we weer terug naar het huis van Arjen. Daar bekijken we de F1 kwalificatie in Zandvoort en zien dat Max Verstappen de pole position pakt op het circuit van zijn vaderland. We kletsen gezellig over van alles en nogwat. En langzaam druppelen de andere gezinsleden van Arjen ook binnen. Johanna, zijn vrouw. Alicia, de jongste dochter, en haar vriendin. Als laastste Axel, die thuiskomt van een dagje werken bij de plaatselijke dierentuin. Emilia, de oudste dochter van Arjen en Johanna woont niet meer thuis, dus daar hoeven we niet op de wachten. ’s Avonds wordt er een heerlijke dinner voorgeschoteld en zien we dat we nog maar € 222,- verwijderd zijn van het saldo van € 12.000,- voor ons goede doel. Daar worden we even stil van. Even maar, want daarna gaan de gemoedelijke babbels gewoon weer door. Rond de klok van 11:00u gaan we naar ben, want de volgende dag wacht de laatste rit voordat we Stockholm bereiken. We fietsen morgen namelijk naar Västerljung. Dus tot de volgende keer!