Heiligenhafen – 25 augustus 2022. Na een heerlijke regendouche in ons hotel te hebben genomen, schuiven we aan bij het ontbijt. We nemen het ervan hier bij 25Hours. Uitgebreid vullen we onze magen. Dat is ook nodig met 118 kilometer voor de boeg. We pakken nog wat chocoladecroissantjes voor onderweg en snellen dan naar onze kamers om de tanden te poetsen. Dan snel uitchecken en op naar Ahrensburg. Want daar worden we 9:30u verwacht bij edding.

Met zijn allen pakken we in rap tempo de auto’s in. Het is inmiddels al een routineklus geworden. Aansluitend rijden we richting Ahrensburg. Bij edding volgt wederom een geweldig welkom. De Nederlandse en Zweedse vlag wapperen fier in top. En er hangt een spandoek met de tekst “Hartelijk Welkom”.

Diverse collega’s komen naar buiten en willen alles van ons weten. Nadat we middels de kaart op de motorkap uitleg gegeven over de route en het doel van onze reis krijgen we nog wat koffie aangeboden. Dit aanbod nemen we met liefde aan. We combineren het met een potje Kicker. (Onder de niet-tafelvoetballers onder ons heet dit spel overigens gewoon tafelvoetbaltafel).

Na het bakkie troost ophebben maken we ons klaar voor vertrek. Wij vonden het een eer als Age’s collega Monika Ahrensburg zou aftekenen op de auto. Daar zei zij geen nee tegen. Voor dit moment heeft ze speciaal haar oranje jurk aangetrokken. Dat wordt door ons uiteraard meer dan gewaardeerd. Monika tekent de volgauto alsware het de nieuwe Mona Lisa. Waarmee we klaar zijn om te gaan fietsen.

Tegen Age zijn collega’s zeggen we nog “tot vanavond”! Want we zijn uitgenodigd voor de Tropical Party van edding. Robert wil zelfs een paar nummers gaan spelen. Dus we hebben haast, want het feest begint al om 17:00u en wij moeten nog 118 kilometer. Age fietst weer mee vandaag. Weliswaar slechts tot Bargterheide, waar Legamaster, de dagsponsor van vandaag, is gevestigd. Omdat dit slechts 9km fietsen is, gaan we op het normale tempo van Arjan, Richard en Robert weg. Age kan deze snelheid goed aan, dus met een kleine 20 minuutjes arriveren we al bij Legamaster. Daar maken we nog een foto.

Age rijdt terug naar Ahrensburg, waar de jongens de rit naar Heiligenhafen voortzetten. Daar waar Age terug bij edding nog wat werkzaamheden verricht, fietsen Arjan, Richard en Robert door mooie natuur en prima fietspaden. De heren zijn het er over eens dat dit de mooiste route tot nu toe is. Glooiende heuvels met slingerde wegen door afgelegen gebieden waar nauwlijks ander verkeer aanwezig is. Een genot voor het oog. Plots doemt er een prachtig meer op. Het blijkt de Grosser Plöner See te zijn. In Bosau, dat aan dit meer ligt, wordt een lang uitgestelde, dus welkome lunch gegeten.

Daarna gaan De Fietsende Vrienden verder richting Heiligenhafen. Aan de strak blauwe hemel staat den koperen ploert weer te pronken. Fietsen wordt trappen en trappen wordt ploeteren. De kilometers en de hitte gaan opspelen. Net nadat het mooie Eutin gepasseerd is, gaat het mis: Op een vervelend stuk gravel heeft een steentje zich door de achterband van Robert zijn fiets geboord. De eerste lekke band van deze trip is een feit. Op zich geen groot probleem. Achterwiel er uit, bandje verwisselen, oppompen en weer terugplaatsen. Het schroefdraad van de insteekas raakte echter beschadigd door zand. Mensen, even jullie aandacht, die as ging er niet volledig meer in. Kunnen jullie het nog aan? Richard, Arjan en Robert raakten hooguit in een diepe zucht, maar gelukkig nimmer in paniek.

Age werd op de hoogte gebracht en na een belletje met de servicedienst van Canyon (fietsmerk) werd besloten terug naar Eutin te gaan en daar een fietsenmaker te bezoeken. De beste man had het snel gezien en hielp met de door Richard gesuggereerde noodoplossing. Hij sponsorde een metalen ringetje en wenste ons een goede verdere reis. Wel met anderhalf uur vertraging. Age had zich inmiddels met de volgauto weer aangesloten bij de fietsers.

Tel de vertraging en het aantal kilometers dat nog gefietst moest worden (45km) bij elkaar op, wetende dat de klok inmiddels 16:30u heeft geslagen en je kunt uitrekenen dat het edding feest in het water gaat vallen. Weg muziekcarriére van Robert in Ahrensburg en omstreken. Maar moeilijke beslissingen moeten ook genomen worden, dus deze ook. Age belt met de organisatoren van het tropische feest, merkt de lichte teleurstelling, maar krijgt vooral begrip.

De mannen gaan verder op de fiets. Age rijdt in één keer door naar Heiligenhafen om daar de spullen uit de auto te halen en de aansterkvoeding vast klaar te leggen. We slapen in het huis van Mona Stenzel, voormalig Europees kampioen Wakeboarden, maar tegenwoordig beter bekend als een sympatieke collega van Age. Haar huis daar bovenaan de heuvel heeft uitzicht op de stad en de zee. Mooi plekkie om uit te rusten en ons klaar te maken voor de rit naar Denemarken. Arjan, Richard en Robert leggen de resterende 45km in anderhalf uur af en zijn rond de klok van 18:00u ook op de plek van bestemming. Na het aansterken en het gebruikelijke opfrissen moet er nog gegeten worden.

Er wordt besloten downtown Heiligenhafen in te gaan en uiteindelijk wordt er gestopt bij een authentiek jaren 80 Thais/Chinees restaurant. De menukaart, uitgevoerd in ambachtelijk rood en geel, hangt aan de muren. Drinken pak je hier zelf uit de koelkast. Naast wat afhalers blijken we de enige gasten te zijn. Maar dat deert de 4 fietsende vrienden niet. Ze hebben lol voor 10. En de kok heeft talent, want er wordt heerlijk gegeten.

Eenmaal terug bij de overnachtingsplek wordt er nog wat nagepraat over deze ietwat vreemde dag. Maar niet lang, want morgen wacht het derde land van de Tour De TBE.

Sportieve groet, Age, Arjan, Richard en Robert