Sävö eiland, 04-09-2022 – “God morgon, är du riktigt vaken än? God morgon, har du sett nått glatt i tidningen? Nej, det var väl längesen. Är du riktigt vaken än? God morgon, nu behövs det glada tag God morgon, ta och leta fram ditt bättre jag Har du något bra förslag? Nu behövs det glada tag, åh“. Arjen Bouterse laat ons het liedje van Ida Redig horen waarmee hij vroeger altijd zijn kinderen wakker maakte. De reactie van zoon Axel spreekt boekdelen. Hij heeft aan dit nummer een trauma opgelopen. Wij niet. De eerste twee zinnen betekenen: “Goedemorgen, ben je al echt wakker? Goedemorgen, heb je iets vrolijks in de krant gezien?” Over dat laatste straks meer.

Vandaag tekent Arjen Bouterse Norrköping af op onze motorkap. Het is inmiddels een ochtendritueel geworden. Statief op de juiste plek neerzetten. Camera erop plaatsen. Proeffoto maken voor de belichting. Dan iedereen neerzetten op de juiste positie. Timer instellen op de camera. Knopje indrukken en dan vervolgens naar de groep lopen, zodat ikzelf ook op de foto kom. Vervolgens in de camera kijken. Klik, Teruglopen naar de camera. Foto checken. Nog één op dezelfde manier maken, maar dan dicherbij. Tot slot met de camera in de hand de detailfoto’s schieten. Arjen en zijn vrouw Johanna laten het allemaal over zich heenkomen en tekenen Norrköping op een professionele manier af.

Dan gaan Arjan, Richard en Robert in de startblokken staan om naar het eiland Sävö te fietsen. Dit eiland ligt nabij Vasterljung. Omdat het koud is en er wat druppels regen verwacht worden, zijn de lange mouwtjes aangetrokken en hebben Arjan en Richard een windvest aan. Zo zijn ze goed voorbereid om aan de tocht van 111 kilometer te beginnen.

De eerste kilometers zijn zeer afwisselend. Er wordt door leuke dorpjes als Jursla en Åby gereden. Dan volgt er een brug waar onze fietsende vrienden onder de snelweg E4 door fietsen en vervolgt de weg zich langs het spoor.

Eénmaal op de Nyköpingsvagen is het één rechte weg rechtdoor. Deze ‘vagen’ is een weg waarop ook het gewone verkeer rijdt. In het begin wordt er langs een groot meer gefietst. Hetzelfde meer waaraan Norrköping ligt. Het uitzicht is hier indrukwekkend.

Hierna loop de weg pal aan de snelweg E4. Je kunt je mooiere plekken voorstellen. Maar dan doemt Stavsjö op. Dit blijkt een gezellig klein dorpje met 212 inwoners (niet dat ik ze geteld heb), dat ligt aan het Stavsjön meer.

Net voorbij dit dorpje nemen de fietsende vrienden een korte pauze. Om even met een bakkie het lichaam warm te krijgen. Het is immers koud buiten en dat slaat op je lichaam. Op de stopplek ontdekken we nog een bosband. Gelukkig hoeven we deze niet te blussen.

Na een kleine 10 minuten wordt de koers richting de lunchstad Nykköping weer hervat. Een lange rechte weg met aan zowel de linker- als rechterkant van de weg bomen afgewisseld met landbouwgrond. Wat dat betreft voelt Arjan, onze Flevopolderfietser, zich hier meer dan thuis.

Als we er 38 kilometer hebben opzitten, moeten er nog 23 kilometers gefietst worden tot de lunchplek. Door de bewolking zien we langzaam een vleugje blauwe lucht. Wellicht een teken dat het weer wat beter gaat worden.

In dit gedeelte van Zweden wonen niet veel mensen. Als je al een dorpje tegenkomt, dan bestaat dit uit slechts een paar huizen. Voor de rest vooral boerderijen. Veelal met landbouw en af en toe met koeien. Deze runderen lijken geen stress te hebben in de grote weilanden die ze tot hun beschikking hebben.

Een voorbeeld van een dorp dat uit een aantal boerderijen, wat huizen en een kerkschool bestaat is Tuna. Dit dorp ligt in de gemeente Vimmerby midden in het landschap van Småland. Dit ligt op zijn beurt weer in de provincie Kalmar län. UIteraard in Zweden. Tuna heeft 249 inwoners. Zo, nu ben je ook weer op de hoogte.

Via Tuna, Svalsta en Bergshammar komen we uiteindelijk aan bij Nyköping. We besluiten bij de haven onze lunch te nuttigen. Deze bestaat uit de heerlijke broodjes kaas en pindakaas die Arjen vanmogen heeft klaargemaakt. Maar stiekem nemen we er nog een heerlijk “Budapest gebakje” bij. Goed voor het aansterken van het lichaam, laten we maar zeggen.

We hebben het gebakje nog maar net acher onze kiezen of ik krijg een appje binnen van Anneke Moerkerken uit Våxtorp: “Hier komt het krantenartikel. Heel veel sterkte met de laatste loodjes. Groet Anneke. https://bjare-nu.prenly.com/p/bjarenu/2022-09-04/a/de-cyklar-160-mil-for-sin-avlidne-van/4257/571941/30522705“.

Hoe cool is dit! De Fietsende Vrienden staan gewoon in een Zweedse krant. Weliswaar in een lokale, maar dat mag de pret niet drukken. Een aardige vrouw die naast ons zit vertaalt het artikel voor ons terwijl ze het voorleest. Wij vinden het een goed geschreven stuk en bedanken de vrouw. Mocht jouw Zweeds niet zo goed zijn als dat van deze vrouw, dan kun je bijvoorbeeld Deepl gebruiken om het te laten vertalen. Ondertussen zetten wij snel koers richting Sävö eiland.

Na Nyköping gaat de route over de 219 vooral langs de schitterende kust van de Oostzee. In de zomer de plek voor de touristen die de rust zoeken en het water op willen gaan. Daar spelen tal van bedrijven handig op in. Zo ook Hälgö Kayak. Hier huur je voor een prikkie een kayak en via een mooie opstartplek kun je dan vanaf het water de kust ontdekken. Daar hebben wij helaas geen tijd voor, omdat we ook vandaag op tijd op onze eindbestemming moeten zijn.

De fietsende helden fietsen verder door wat wordt genoemd “de longen van Europa”. Zweden bestaat namelijk voor ongeveer 70% uit bos. Het staat daarmee internationaal op de tweede plek, achter Finland en voor Japan. Goed onthouden voor je volgende Pubquiz.

We rijden nu in noordelijke richting op de 219, de enige doorgaande weg in dit gedeelte van Zweden. Via het meer Sibbofjärden aan onze linkerhand passeren we uiteindelijk Hånö Säteri. Deze molen is onderdeel van een boerenlandgoed dat eind vorige eeuw nog 30 miljoen Zweedse Kronen waard was. De huidige waarde wordt geschat rond de 100 miljoen Zweedse kronen. Het stamt uit 1611 en is ontstaan door samenvoeging van twee landgoederen, Koppardal en Svinesund. De molen bereik je via een oprijlaan van ca. 275 meter lang. Dat heb ik echter niet exact nagemeten. Geen tijd voor. Wil jij wel het neusje van de zalm over dit landgoed weten, dan kun je dit beter even op Wikipediä gaan opzoeken.

De brede 219 kronkelt verder en de fietsers trappen gewoon door. Tot de afslag naar Nynäs slott. Daar verlaten we de Noordelijke verkeersader en gaan we door over een smalle geasfalteerde weg. We passeren het slot dat ongeveer 80 km ten zuiden van Stockholm ligt, ergens tussen de historische steden Trosa en Nyköping. Het natuurreservaat Nynäs waar we nu doorheen fietsen is het grootste reservaat in de provincie Södermanland en strekt zich uit over 8070 hectare land. We voelen ons bevoorrecht dat we door dit schitterende landschap onze kilometers mogen maken

Nynäs slott hadden we helemaal in het begin, toen ons nog geen overnachtingen waren aangeboden, als mogeljke slaapplek bestempeld. Dan hadden we geslapen bij een historisch gebouw dat aan het eind van de 17e eeuw gebouwd werd. Het wordt tot aan de dag van vandaag beschouwd als één van de best bewaarde historische huizen in Zweden, die voor het publiek toegankelijk is. Jammer voor ons, maar wij kunnen het niet bezoeken. In de verte lonkt namelijk al Sävö eiland.

Wat volgt is een adembenemende fietstocht door Nynäs naturreservat, Terwijl de weg steeds smaller wordt, lijkt de natuur steeds groener te kleuren. Het enige wat nog ontbreekt is een overstekende Eland. Hier is Zweden dunbevolkt. We komen daarom nauwelijks een auto tegen.

We rijden richting Tofsö en slaan daar rechtsaf de Källvigsvägen. Deze weg brengt ons, hoe verrassend, bij het gehucht Källvik. Bij de haven van dit buurtschap staat Maaike Bäck-Tysma en haar Zweedse viking Ingo Bäck ons met de Nederlandse vlag op de wachten. Wat een warm welkom wederom.

Maaike en Ingo zijn de trotse eigenaren van Sävö Vandrarhem och Café. Hier kun je een gastenhuis boeken, naar het café gaan of een boottochtje maken. Wij hebben van Maaike alledrie aangeboden gekregen voor de Tour De TBE. Te beginnen met de boottocht, die ons in ruim een kwartier naar Sävö eiland zal brengen. Eerst nog even alle spullen uit onze auto halen en de boot hiermee volstouwen. De auto laten we staan in de haven.

Het zonnetje schijnt inmiddels volop. De temperatuur is zeer aangenaam. Dat geldt ook voor de boottocht.

Ook bij de aanlegplaats een Nederlandse vlag, dit maal vergezeld met een Zweedse. We laden eerst de fietsen uit en daarna alle tassen en koffers. Die worden in een soort van bolderkar gemoduleerd. Wij nemen onze fietsen mee naar het appartement. Maaike en Ingor sjouwen de bolderkarren naar onze slaapplek. Deze korte wandeling maakt één ding goed duidelijk: Sävö is spectaculair!

We krijgen een mooi Guest House toegewezen en worden uitgenodigd om buiten in de grote tuin met fruitbomen en eeuwenoude eiken te proosten op Jaap en de Tour De TBE. ’s Avonds kookt het Zweeds-Nederlandse stel nog voor ons en krijgen we een heerlijke pastamaaltijd voorgeschoteld. Echt smullen.

Sävö is het paradijs op aarde. Met indrukwekkende natuur, schitterende vergezichten, ongerepte natuur en fantastische baaien. Daar kan ik veel over schrijven, maar beter nog kan ik de foto’s laten zien. Die zeggen immers veel meer dan al die woorden. Kijk en geniet…

Als de zon onder is, gaan wij nog even met Suus en Luuk naar de sauna. Dit is ongeveer een half uur lopen vanaf ons Guest House. Gedurende onze wandeling komen we de buurman nog tegen. Hij heeft ons dit stukje ontspanning aangeboden. De sauna is inmiddels door deze weldoener lekker warm gestookt, waardoor we direct in de sauna plaatsnemen en al het luie zweet eruit zweten. Daarna springen we in de zee om lekker af te koelen. Dit tafereel herhalen we nog drie keer. Heerlijk uitgerust vertrekken we naar ons gastenverblijf en vallen snel in slaap.

Morgen wacht de tocht naar Stockholm, daarna de emotionele rit naar Ekerö. De blog over dit slotstuk van onze Tour De TBE volgt snel.