Långås, 30-08-2022 – Soms lijkt een dag zo gestroomlijnd te gaan, dat werkelijk niets je kan overkomen. Je slaapt uit en wordt goed wakker, eet samen met je maten een heerlijk ontbijt, de gastfamilie begroet je met gigantische glimlach, de vogeltjes fluiten buiten vrolijke deuntjes, de lucht kleurt blauw en zonnestralen schijnen tevredenstellend op je bolletje. Dan weet je: dit wordt een mooie dag!

Anneke, Bengt, Gerard en Anna zitten ’s morgensvroeg al klaar voor hun belangrijke job. Als wij de deuren van onze chalet openen, staan zij op van hun tuinstoelen. Ze staan te trappelen om Våxtorp af te tekenen en ons uit te zwaaien. We nemen afscheid van deze hartelijke mensen en gaan bergaf richting de Zweedse kust.

Het eerste uur wordt op het grote blad in gemiddeld 40km per uur afgelegd. Daarna gaan de drie fietsende vrienden terug naar gemiddeld 25kmph. Met energieke tred draaien de benen hun rondjes. De wind suist zachtjes door de helmen. De blik van de mannen staat naar voren. Al snel wordt de kustlijn van Zweden bereikt. Dat gaat lekker gestroomlijnd. Na Mellbystrand volgt het Laholmsbuktens Sanddynsreservat. Hier verandert de ondergrond van asvalt naar gravel. Toch geen vuiltje aan de lucht. Wel tijd voor een korte pauze.

Gravel wordt weer asvalt en via de Kustvägen laten we plaatsjes als Gulllbrana, Laxvik en Fyllinge achter ons. Onderweg komen we Linda (van Robert) en haar vriendin nog tegen. We keuvelen gezellig en geven Linda en haar reisgezel een knuffel als we weer doorfietsen. Het is een mooie dag.

Halmstad doemt al op aan de horizon. Hier staat Age nabij Slottsparken op een mooie plek klaar met de lunch. Met uitzicht op de Nissan (nee, niet de auto, maar de rivier). De koperen ploert lacht ons vrolijk toe. Er hangt alleen een verdwaalt wolkje aan de lucht. Wat gaat het toch gesmeerd vandaag!

Maar dan… Terwijl wij de broodjes verslinden, stappen achter ons de spelers van de Zweedse eredivisie-voetbalclub BK Häcken Göteborg uit de bus. Ze begroeten ons nauwelijks en lopen direct door het hotel in. Als we op de app checken door wie we net amper begroet zijn, zien we dat sommige spelers zelfs meer dan 1 miljoen euro waard zijn. De marktwaarde van De Fietsende Vrienden is uiteraard onbetaalbaar. Dat blijkt zeker uit het volgende incident: Arjan, Robert en Richard staan na de lunch alweer klaar om verder te fietsen. Ze hebben er zin in! “Ho, wacht even”. Richard checkt zijn voorband en merkt dat die leeg is gelopen. De band wordt snel vervangen. “Zal wel door de gravel gekomen zijn”. En door…

Binnen 5 minuten staan de mannen voor de tweede keer klaar voor de middagtocht. Er wordt al afscheid genomen van Age, die een plekje gaat zoeken waar we over anderhalve uur een korte pauze kunnen nemen. Hij start de auto en………

“Ho, wacht even”. Arjan merkt direct als hij op de fiets zit, dat zijn achterband niet meer hard is. “stop Age!” De dakkoffer van de auto waarin hij rijdt, dient als een gereedschapkist vol fietsspullen. Belangrijk dus dat de broer van Jaap aanwezig is bij dit soort intermezzos. Age stapt uit, de juiste sleutels worden uit de ‘gereedschapskoffer’ gehaald en de achterband van Arjan wordt vervangen. Normaal gesproken een fluitje van een cent. Nu niet. Er zijn namelijk derailleurpadproblemen. Nu horen wij jullie denken. Derailleurwat? Problemen? Dit vraagt dus om een korte Teleac fietscursus : “Een derailleur is het onderdeel van de fiets waarmee je de fietsketting van het ene kettingwiel naar het andere overzet op het moment dat je schakelt. Een derailleurpad vormt de verbinding tussen het frame en het achterderailleur van een fiets. En een achterderailleur is één van de meest kwetsbare onderdelen van je fiets. Dus kun je er zomaar een probleem mee hebben“. Dat is dus nu het geval. De fietsenmaker onder De Fietsende Vrienden, Richard Drenth, steekt zijn handen uit de mouwen van zijn wielershirt en tovert de parkeerplaats om in een heuze werkplaats. Met grote precisie gaat hij te werk. Nippeltje dit, moertje dat, boutje zus, sleuteltje zo. Hoe hij het doet doet hij het, maar een half uur later staat de stalen ros van Arjan dankzij de handigheid van Richard weer startklaar.

Drie keer is fietsrecht. Dus gaat er met een klen uur vertraging weer gefietst worden op de Kustvägen. Na Halmstad fietsen we langs de kust door Frösakull, Villshärad, Haveldal, Steninge en Skipås. Die laatste plaats heeft overigens niets met een skipas te maken, maar dat terzijde. In het volgende plaatsje Ugglarp geniet Age van het wijdse uitzicht. Arjan, Richard en Robert stappen daar van de fiets af om zich bij hem te voegen. Zo zijn we weer compleet. We nemen een ijsje en lopen het strand op. Leuk om hier een momentopname van te maken. Achter ons zit een vrouw met haar dochter. “Can you make a picture of us?” “Sure, no problem, I was already thinking to do that”. Ze gaat er echt klaar voor staan. Vanuit diverse poses worden we vastgelegd.

Het valt ons op dat dit met de nodiige professionaliteit gepaard gaat. “You are a real professional”, “Yes, I make a lot of pictures for Instagram”. “Nice, for what?” “I am an influencer. I show my Argentinian followers how live in Sweden is”. Deze dame blijkt uit Argentinië te komen en net als Jaap destijds is ze voor de liefde naar Zweden verhuisd. Ze heeft ruim 15.000 volgers op Insta onder de naam Majo en Suecia 🇸🇪 (@majoensuecia). “So you can make us popular in Argentina” grappen we. Nadat we haar uitleg hebben gegeven over onze achtergrond en ons doel, belooft ze ons haar achterban hiervan op de hoogte te stellen. Niet veel later zien we dat ze woord houdt:

Wat goed zeg!! Komisch om te vermelden is dat we sinds de bovenstaande post diverse volgers uit Argentinië hebben. Via Insta messenger schrijft Majo ons nog “I will folow you the rest of your trip”. Dan luidt onze veelzeggende conclusie: Los Amigos de la Bicicleta dan la vuelta al mundo, ¡queridos! Of niet dan?

Na deze Argentijnse onderbreking is het in één rechte streep naar Långås. Age in zijn vierwieler en de jongens op hun tweewielers. Als Age op de plek van bestemming arriveert, wordt hij door Cees, de vader des huizes en zijn kinderen Gijs en Noor welkom geheten. Niet veel later arriveert Maaike en is het gezin van Balen compleet. Met z’n vijven vormen Age en het gezit het welkomstcommitee voor de fietsende strijders. Die arriveren al snel. Met een applaus dat ver in de omgeving te horen is, worden Arjan, Richard en Robert als ware sporthelden onthaald. Als we van de fietsen afstappen valt het ons op dat het De Fietsende Vrienden logo op beide garagedeuren is geplakt. Ook hier voelen we ons direct thuis!

Maaike en Cees wijzen ons de weg in huize Van Balen en laten ons onze slaapplek zien. Hier komen we de nacht wel door. Na de verfrissing gaan we aan tafel zitten om gezellig te kletsen. Het lijkt alsof we Maaike en Cees al jaren kennen, zo voelt het. Serieuze gesprekken worden afgewisseld met grappen en grollen. De kinderen vermaken zich ondertussen met de Suus en Luuk poppen. Dan ruiken we de geur van smeulende kooltjes. Cees blijkt de BBQ aangestoken te hebben en gooit de eerste worstjes al op het rooster. Ook met de vegetarische fietsers is rekeng gehouden door het naar Zweden verhuisde stel.

Cees blijkt over verborgen talenten te beschikken en ontpopt zich tot een ware BBQ-tijger. In no-time maakt hij de lekkerste etenswaren klaar. Als de tafel vol staat met salades, sauzen en drinken, kan er begonnen worden met het eten. Het smaakt meer dan voortreffelijk!

Traditiegetrouw maken we gedurende het dinner het bedrag van de dag bekend: € 11.255,32. Wij zijn hier zo ongelovelijk trots op. Dat kunnen we niet vaak genoeg zeggen. Trots zijn wij ook op Nick. DIe van Simon. Oh nee, dat is niet meer. Ze zijn sinds deze week uit elkaar. Maakte ze bij Jinek bekend. Maakt ons niet uit. We zijn trots op zanger Schilder. Hij heeft namelijk dags na de bekenmaking van zijn zangscheiding zijn handtekening gezet op het De Fietsende Vrienden wielershirt. Er zijn immers belangrijkere zaken in het leven dan het niet meer vormen van een zangduo. Het hoogste bod op ons shirt staat nu op € 525,-, maar we kunnen ons voorstellen dat met de handtekening van Nick Schilder de waarde weer iets is gestegen. Bieden kan daarom nog. En dat kan hier: https://defietsendevrienden.nl/bied-op-het-gesigneerde-wielershirt-van-de-fietsende-vrienden/

Na het eten spelen we nog een spelletje Kubb. Hoe ging dat ook al weer? 2 teams spelen tegen elkaar. Het doel is om alle blokken (de zogenaamde Kubbs) van de andere ploeg omver te gooien. Als dat gebeurd is, mag je op de koning mikken in het midden van het speelterrein. Gooi je die ook omver, dan heb je gewonnen! Klinkt simpel. En dat is het ook:

En dan weet je wel wie het Kubb spelletje deze avond wint 😉 :

Althans dit potje. Na drie potjes strijkt team RoRiGijNoor met de eer. Als dit vertier voorbij is, drinken we er nog ééntje, schrijft Age zijn blog, zoeken de fietsers op tijd hun bed op en nemen we alvast afscheid van onze fantastische gastvrouw Maaike. Zij is cardioloog en moet morgenochtend al heel vroeg uit de veren om naar haar werk in het ziekenhuis te gaan. Ze neemt niet afscheid voordat ze nog wat tips voor onze route van morgen met ons deelt. “Neem de lunch vooral in het plaatsje Fegen. Daar zit een leuk tentje aan het meer”. Fegen it is!

Morgen gaan we geleidelijjk bergopwaarts naar Gislaved en worden er een kleine 700 hoogtemeters gefietst. Hoe dat afloopt? Blijf ons vooral volgen!

De moraal van deze dag? Ook al lijkt alles je mee te zitten en lacht het leven je toe, er kan je altijd wat gebeuren. Een ongeluk zit immers in een klein hoekje. Hetzelfde geldt voor een incident. Laat dan je kop niet hangen, bekijk de situatie en handel er naar. Jaap had dat namelijk ook gedaan.

Sportieve groetjes, De Fietsende Vrienden